Spor camiası uzun süredir Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi‘nin (AİHM) futbolcu Adrian Mutu ve Claudia Pechstein‘in başvuruları hakkında vereceği kararı bekliyordu.
Mutu‘nun ve Pechstein‘in başvuruları sonrasında AİHM, İsviçre devletine sorular göndermişti. Bu sorular “CAS’ın bağımsızlığı ve tarafsızlığı” ile “CAS’ta açık duruşma yapılmaması” konularıyla sınırlı idi.
Karar, spor tahkimini yere göğe sığdıramayanlar için zafer niteliğinde. Ancak kararın oyçokluğu ile alındığını gözden kaçırmamak lazım.Continue reading “AİHM, CAS’a Destek Verdi”→
Uluslararası Tenis Federasyonu‘ndan (ITF), yapılan açıklamaya göre, 21-28 Ekim 2017 tarihlerinde İstanbul’da düzenlenen Uluslararası Cumhuriyet Kızları Tenis Turnuvası‘nda mücadele eden Zeynep Sönmez‘in, 24 Ekim 2017’de verdiği doping numunesinde yasaklı “modafinil” maddesine rastlandı.
ITF, Sönmez‘in kasten hareket etmediğini ve sporcunun doping ihlalini kabul ettiğini açıkladı.
Sözcü gazetesinde, 9 Mart 2018 tarihinde yayınlanan yazımı linkler ekleyerek paylaşıyorum.
“Geçen hafta Gençlik ve Spor Bakanı Osman Aşkın Bak’ın spor il müdürleri ile çektirdiği bir fotoğraf gördüm. Fotoğrafta bir kadın bile yoktu.
Merak ettim. Bakanlığın, Spor Genel Müdürlüğü’nün ve federasyonların sitelerini inceledim. Kadın yönetici, kurul üyeleri aradım. Maalesef çok az kadın listelerde yer alıyor.
Bakanlık ve Genel Müdürlük bünyesindeki kadına karşı ayrımcı politika, spor federasyonlarına da yansımış. Bugün sadece Oryantiring Federasyonu, Satranç Federasyonu ve Yelken Federasyonu‘nda kadın başkan görüyoruz. Çoğu spor federasyonunun yönetim kurullarında ve diğer kurullarında kadın üye bulunmuyor. Erkek kulübü şeklinde faaliyet gösteren onlarca federasyon var. Bazı federasyonlar göstermelik, sadece bir kadın üye bulunduruyor.
Türkiye’de 4.606.452 faal sporcu bulunuyor. Faal kadın sporcu sayısı ise 1.606.113. Kadınlar, toplam sporcu sayısının üçte birini oluşturuyor. Kadın sporcu sayısı bu kadar yüksek iken, neden spor teşkilatında kadın yönetici bu kadar az? Neden spor teşkilatında kadınlara karşı şiddetli ayrımcılık yapılıyor?
Türkiye, İngiltere ve Fransa’yı örnek almalı. En azından spor teşkilatında ve spor federasyonlarında asgari %30 kadın yönetici kotası öngörülmeli. Sadece yönetim kurullarında değil, tüm kurullarda en az %30 oranında kadın üye olmalı.”
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi’nin iptal başvurusuna konu ettiği düzenlemeyi hatırlatayım: “İlk derece hukuk kurulları kulüp lisansı ile ilgili kararlar almaya veya bu Kanun, TFF Statüsü, TFF’nin diğer talimat ve düzenlemeleri ile diğer yetkili TFF kurul ve organları tarafından alınacak kararlara ilişkin olarak çıkacak ihtilaflarda karar vermeye münhasıran yetkilidir.”
Listeye baktığımızda esastan görüşülmesi gereken hiçbir dosyanın sonucunun yayınlanmadığını görüyoruz. TFF Kanunu dışında, 6741, 5307, 6001 sayılı kanunlara ilişkin kararlar da yayınlanmamış.
Umarım Anayasa Mahkemesi, TFF Kanunu ile ilgili kararını en kısa zamanda yayınlar. Şubat ayı bitmeden kararın yayınlanmasını ümit ediyorum.
NOT: İlgili karar, 2 Mart 2018 Tarihli ve 30348 Sayılı Resmî Gazete‘de yayımlandı. Anayasa Mahkemesi, oyçokluğu ile, ilgili hükmün İPTALİNE ve KARARIN RESMİ GAZETE’DE YAYIMLANMASINDAN BAŞLAYARAK BİR YIL SONRA YÜRÜRLÜĞE GİRMESİNE karar verdi.
Profesyonel futbolu kulüpleri amatör spor dalları yüzünden borç batağına girdiklerini iddia ediyor. Bu kulüplerin yöneticileri Cumhurbaşkanı’nın, başbakanın, Maliye Bakanı’nın, Gençlik ve Spor Bakanı’nın kapılarını aşındırıp durdular. Kulüp yöneticileri vergi kolaylığı istediler. Kulüpler Birliği, Gençlik ve Spor Bakanı’nı ziyaret edip vergi konusunda yardım talep etti.
Elektronik spor (e-spor) sektörü hızla büyüyen ve her geçen gün rekorlar kıran bir sektör. E-spor Türkiye’de de yoğun ilgi görüyor. Gençler e-sporcu olmak için çok çalışıyor ve bu sektörde yer almak için amansız bir rekabetin içinde savaşıyorlar.
Televizyonda ve İnternette canlı yayınlanacak müsabaka öncesi sosyal medyada yoğun PR çalışması yapılıyor. E-sporun güzelliklerinden, yüksek ödüllerden bahsediliyor.
Bu organizasyonda devlet yok. Devlet bu organizasyonu gözetlemiyor, denetlemiyor. Bir şirket bütün sektöre hakim ve Türkiye’de kontrolsüz şekilde faaliyet gösteriyor.
Devletin tek işlevi, sporculara lisans vermek. Başka hiçbir faaliyeti yok. E-spordan sorumlu Dijital Oyunlar As Başkanlığı, bilgisayar oyunlarında İslamofobi avına çıkmış. Bu As Başkanlık hiçbir Talimat yayınlamadı. Ne yaptığı belli değil.
Espor dünyada çok ciddi tartışmalara konu oluyor. E-sporun gerçekten bir spor olup olmadığı tartışılıyor. Bunun dışında doping, şike, bahis, fikri haklar, sporcuların işçi statüsü ve işçi hakları, sporcuların sosyal hakları, sporcuların eğitim hakkı, uyuşmazlıkların çözümü, tahkim yargılaması ve devletin yargı yetkisi, adil yargılanma hakkı gibi konular hep gündemdeki yerlerini koruyor.
Türkiye, e-sporu spor dalı olarak kabul etti ama yukarıdaki konular hakkında hiçbir şey yapmadı. Oysa Fransa’da e-sporcuları koruyan düzenlemeler yürürlüğe girdi. Sporculara asgari haklar tanındı.
Türkiye, e-sporda büyük potansiyel taşıyor. Gençlik ve Spor Bakanlığı, bu spor dalını sahiplenmeli ve düzenleyici kurum olarak sporcuların haklarını koruyan bir sistem oluşturmalı.
